تشخیص آبسه مقعدی
آبسه مقعدی یکی از مشکلات شایع و دردناک ناحیه مقعد است که می تواند به دلیل عفونت در غدد مقعدی ایجاد شود. تشخیص آبسه مقعدی معمولاً از طریق معاینه فیزیکی توسط پزشک انجام می شود و در برخی موارد نیاز به آزمایش های تکمیلی مانند سونوگرافی یا سی تی اسکن دارد. این عارضه با علائمی مانند درد شدید، تورم و قرمزی در ناحیه مقعد همراه است و در صورت عدم درمان مناسب، ممکن است به مشکلات جدیتری مانند فیستول مقعدی منجر شود. تشخیص به موقع و درمان مناسب می تواند از بروز عوارض جلوگیری کرده و به بهبود سریعتر بیمار کمک کند.
روشهای تشخیص آبسه مقعدی
تشخیص آبسه مقعدی شامل چندین روش مختلف است که پزشکان برای تأیید وجود این عارضه و تعیین شدت آن استفاده می کنند. این روشها عبارتند از:
- معاینه فیزیکی: پزشک با بررسی ناحیه مقعد و مشاهده علائم ظاهری مانند تورم، قرمزی و وجود چرک، می تواند به تشخیص اولیه برسد.
- معاینه رکتال دیجیتال (DRE): در این روش، پزشک با وارد کردن انگشت دستکش دار و روغن کاری شده به داخل رکتوم، ناهنجاری ها و وجود آبسه را بررسی می کند.
- سونوگرافی: استفاده از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر از داخل بدن که می تواند به تشخیص محل و اندازه آبسه کمک کند.
- سیتی اسکن (CT Scan): این روش تصویربرداری دقیق تری از ناحیه مقعد و رکتوم ارائه میدهد و می تواند به تشخیص آبسه های عمیقتر کمک کند.
- امآرآی (MRI): این روش تصویربرداری با استفاده از میدان های مغناطیسی و امواج رادیویی، تصاویر دقیقی از بافت های نرم بدن ارائه می دهد و برای تشخیص آبسه های پیچیده تر مفید است.
- پروکتوسیگموئیدوسکوپی (سیگموئیدوسکوپی): در این روش، یک لوله انعطاف پذیر با نور و دوربین کوچک به داخل مقعد و رکتوم وارد می شود تا پزشک بتواند داخل این ناحیه را مشاهده و بررسی کند.
این روشها به پزشکان کمک می کنند تا آبسه مقعدی را به درستی تشخیص دهند و بهترین روش درمانی را برای بیمار انتخاب کنند.
علت ایجاد آبسه مقعدی چیست
آبسه مقعدی به دلیل تجمع عفونت در ناحیه مقعد و اطراف آن ایجاد می شود. این عفونت معمولاً به دلیل مسدود شدن غدد مقعدی رخ می دهد. این غدد ممکن است به دلایل مختلفی مانند عفونت باکتریایی یا قارچی مسدود شوند و باعث تجمع چرک و ایجاد آبسه شوند. همچنین برخی از عفونت های منتقله از راه جنسی (STI) می توانند باعث ایجاد آبسه مقعدی شوند. بیماریهایی مانند کرون و کولیت اولسراتیو می توانند خطر ابتلا به آبسه مقعدی را افزایش دهند.
آبسه مقعدی چه علائمی دارد؟
آبسه مقعدی یک عفونت در ناحیه مقعد است که می تواند علائم زیر را به همراه داشته باشد:
- درد شدید که معمولاً در ناحیه مقعد و اطراف آن احساس درد می شود.
- تورم و قرمزی در ناحیه مقعد
- در برخی موارد، فرد ممکن است تب داشته باشد.
- خونریزی از مقعد در بسیاری از موارد.
- در صورت باز شدن آبسه، ممکن است چرک از ناحیه آسیب‌دیده خارج شود.
- ممکن است احساس فشار یا ناراحتی در ناحیه مقعد وجود داشته باشد.
آیا آبسه مقعدی خود به خود خوب میشود؟
آبسه مقعدی معمولاً خود به خود بهبود نمی یابد و در بسیاری از موارد نیاز به درمان پزشکی دارد. البته در برخی موارد آبسه های مقعدی به ندرت بدون درمان بهبود می یابند. اما به طور کلی این عفونت ها معمولاً نیاز به تخلیه و درمان دارند.
اگر آبسه درمان نشود، ممکن است عفونت گسترش یابد و عوارض جدی تری ایجاد کند. پزشک معمولاً آبسه را با یک عمل جراحی کوچک تخلیه می‌کند.
بنابراین اگر احساس می کنید که ممکن است آبسه مقعدی داشته باشید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید.
علت برگشت آبسه مقعدی
در برخی موارد نادر نیز ممکن است آبسه بعد از درمان دوباره برگردد. علت برگشت آبسه مقعدی می تواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد. برخی از این عوامل عبارتند از:
- نوع و محل آبسه می تواند در عود مجدد آن نقش داشته باشد. برخی از انواع آبسه ها مانند آبسه دورانی و ایسکیورکتال به دلیل پیچیدگی های آناتومیکی ممکن است به درستی درمان نشوند و دوباره عود کنند.
- تشخیص نادرست آبسه و عدم تجربه پزشک جراح در حین عمل می تواند باعث شود که آبسه به درستی درمان نشود و دوباره بازگردد.
- مراقبت های پس از عمل آبسه مقعدی بسیار اهمیت دارد. افرادی که مراقبت های دوران نقاهت را رعایت نمی کنند، ممکن است شاهد برگشت عارضه باشند. مراقبت ها باید حداقل ۴ تا ۶ هفته ادامه یابد.
- بیماری هایی مانند دیابت، بیماری کرون و سرطان مقعد می توانند خطر عود آبسه را افزایش دهند.
- سیگار کشیدن می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و باعث عود مجدد آبسه شود.
- افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض عود آبسه مقعدی هستند.
برای پیشگیری از عود آبسه مقعدی، رعایت مراقبت های پس از عمل، حفظ بهداشت ناحیه مقعد و مراجعه به پزشک برای بررسی های دوره ای بسیار مهم است.
بدون دیدگاه