درمان شقاق مقعدی یا فیشر
آیا می دانید شقاق مقعدی چیست و چه علائمی دارد؟ آیا با روش های درمان شقاق مقعدی یا فیشر آشنایی دارید؟ شقاق مقعدی یا فیشر یک ترک یا زخم کوچک در ناحیه مقعد است که می تواند باعث درد و ناراحتی شدید شود. این مشکل پزشکی روش های درمان مختلفی دارد که در این صفحه به بررسی آن می پردازیم.
روش های درمان شقاق مقعدی یا فیشر
روش های مختلفی درمان شقاق مقعدی یا فیشر وجود دارد که بسته به شدت و نوع شقاق، ممکن است متفاوت باشد. در ادامه به برخی از این روش ها اشاره می کنیم:
- درمان های خانگی
- نشستن در آب گرم به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه چند بار در روز می تواند به کاهش درد و تسریع بهبود کمک کند.
- افزایش مصرف فیبر و مایعات در نرم شدن مدفوع و کاهش فشار در ناحیه مقعد موثر است.
- استفاده از ژل آلوئه ورا در ناحیه فیشر می تواند به کاهش التهاب و تسریع بهبود کمک کند.
- درمان های دارویی
- استفاده از کرم ها و شیاف دارای مواد ضد التهاب و مسکن می تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند.
- در برخی موارد، تزریق بوتاکس به عضلات مقعد می تواند به کاهش اسپاسم و تسریع بهبود کمک کند.
- درمان های جراحی
- یکی از روش های موثر برای درمان شقاق مقعدی، استفاده از لیزر است که می تواند به کاهش درد و تسریع بهبود کمک کند.
- در موارد شدیدتر، جراحی سنتی برای برداشتن زخم و ترمیم ناحیه آسیب دیده ممکن است لازم باشد.
چه کسانی در معرض شقاق مقعدی هستند؟
شقاق مقعدی یا فیشر می تواند افراد در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد، اما برخی گروه ها بیشتر در معرض خطر هستند. این افراد و گروه ها عبارتند از:
- نوزادان: شقاق مقعدی در دوران نوزادی بسیار شایع است.
- افراد مسن: به دلیل کاهش جریان خون در ناحیه آنورکتال، افراد مسن مستعد شقاق مقعدی هستند.
- زنان پس از زایمان: فشار در هنگام زایمان می تواند باعث ایجاد شقاق مقعدی شود.
- افراد بین ۱۵ تا ۴۰ سال: این گروه سنی نیز بیشتر در معرض شقاق مقعدی قرار دارند.
روشهای تشخیص شقاق مقعدی
معاینه مقعد ممکن است برای بسیاری از افراد ناخوشایند باشد، اما باید به این نکته توجه داشت که هر چه زودتر درمان آغاز شود، مدت زمان درمان کوتاه تر و عوارض کمتری خواهد داشت.
پزشک شما امین و حافظ اسرار شماست، بنابراین به او اعتماد کنید. برای معاینه و تشخیص، به آرامی دراز می کشید و پزشک متخصص با استفاده از نور و دستکش، ناحیه مقعد را به دقت بررسی می کند. همچنین، پزشک درباره سوابق بیماری های قبلی و سایر موارد مرتبط سوالاتی می پرسد. همکاری شما و ارائه پاسخ های صادقانه به این سوالات می تواند به تشخیص دقیقتر نوع شقاق کمک کند.
در برخی موارد خاص، اگر پزشک با معاینات ظاهری به نتیجه قطعی نرسد، از روش های زیر برای بررسی دقیق تر استفاده می کند:
- آنوسکوپی: با استفاده از لوله ای باریک و کوتاه، تمامی نقاط مقعد و راست روده بررسی می شود.
- سیگموئیدوسکوپی: با استفاده از لوله ای باریک، قسمت های انتهایی روده بزرگ بررسی می شود.
- کولونوسکوپی: در این روش استفاده از لوله ای باریک و انعطافپذیر، تمامی قسمت های روده بزرگ بررسی می شود.
- بیوپسی مقعد: قسمتی کوچک از بافت ناحیه مقعدی برای بررسی های آزمایشگاهی برداشته می شود.
در نهایت، با بررسی دقیق نتایج حاصل از معاینات بالینی، پزشک به وجود شقاق مقعدی و نوع آن پی می برد و درمان مناسب را آغاز می کند.
آیا شقاق مقعدی می تواند منجر به سرطان روده بزرگ شود؟
شقاق مقعدی یا فیشر به خودی خود منجر به سرطان روده بزرگ نمی شود و خطر ابتلا به این نوع سرطان را افزایش نمیدهد. با این حال، برخی از علائم شقاق مقعدی ممکن است با علائم سرطان روده بزرگ مشابه باشند، بنابراین در صورت مشاهده علائم مشکوک، مشاوره با پزشک ضروری است.
پیشگیری از ابتلا به بیماری فیشر
برای جلوگیری از ابتلا به شقاق مقعدی، رعایت نکات زیر ضروری است:
- رژیم غذایی سالم
- فعالیت بدنی و خودداری از نشستن طولانی مدت
- صرف زمان کافی در دستشویی
- خشک نگه داشتن ناحیه مقعد و جلوگیری از تحریک و عفونت
- استفاده از دستمال مناسب
- درمان اسهال و یبوست
درمان شقاق مقعدی با دارو و پماد
درمان شقاق مقعدی شامل استفاده از داروها و پمادهای مختلفی است که به کاهش درد، التهاب و بهبود زخم کمک می کنند. در اینجا انواع روشهای درمان شقاق مقعدی یا فیشر را با دارو و پماد شرح می دهیم:
حمام سیتز
حمام سیتز شامل یک لگن یا وان با آب گرم و کم عمق است که برای تسکین درد، سوزش و خارش مقعد استفاده می شود. این حمام باعث افزایش گردش خون در ناحیه نشیمنگاهی شده و عضلات اسفنکتر مقعدی را شل میکند، که می تواند در درمان و کنترل علائم فیشر و شقاق موثر باشد.
مصرف موضعی کپسول ویتامین E
کپسول ویتامین E را روزانه ۲ تا ۳ بار نصف کرده و مایع داخل آن را روی زخم شقاق در مقعد بمالید. ویتامین E دارای خواص ضد التهابی، التیام بخشی و مرطوب کنندگی است که می تواند مفید باشد.
درمان شقاق با پماد نیتروگلیسیرین
پماد نیتروگلیسیرین با گشاد کردن عروق ناحیه، جریان خون را افزایش داده و به بهبود سریعتر زخم کمک می کند. این پماد باعث شل شدن عضلات ناحیه مقعد می شود و بهبودی زخم شقاق را تسریع می کند. این پماد باید دو بار در روز، صبح و شب، به صورت موضعی استفاده شود. لازم به ذکر است که برای بهبود کامل، مصرف آن تا ۶ هفته ادامه یابد. این پماد ممکن است عوارض جانبی مانند سرگیجه و سردرد داشته باشد.
درمان شقاق با پماد دیلتیازم یا دیلتیژل
پماد دیلتیازم یا دیلتیژل یک مسدود کننده کانال کلسیم است که باعث شل شدن و گشاد شدن رگ های خونی می شود. این امر منجر به شل شدن عضلات مقعد و رفع اسپاسم عضله اسفنکتر مقعد میشود که در درمان شقاق بسیار موثر است.
کاهش درد شقاق با پماد لیدوکائین
پماد بیحس کننده لیدوکائین باعث بیحسی مقعد و کاهش درد ناشی از شقاق می شود. مصرف این پماد تا یک هفته مجاز است زیرا مصرف بیشتر آن ممکن است عوارض پوستی ایجاد کند.
کنترل عفونت شقاق با پماد تتراسایکلین
پماد تتراسایکلین نوعی آنتی بیوتیک موضعی است که عفونت های ناشی از شقاق را درمان میکند. این پماد را هر ۱۲ ساعت یک بار به مدت یک هفته روی شقاق استفاده کنید تا عفونت را از بین ببرد.
پماد حاوی هیدروکورتیزون
هیدروکورتیزون باعث کاهش التهاب می شود. استفاده از پماد هیدروکورتیزون برای شقاق می تواند با اثر ضد التهابی به درمان شقاق و جلوگیری از پیشرفت آن کمک زیادی کند.
تغییر سبک زندگی برای پیشگیری و درمان شقاق
برای جلوگیری از ایجاد یا بازگشت شقاق، رعایت نکات زیر ضروری است:
- تعویض به موقع پوشک و رعایت بهداشت
- اجتناب از رابطه جنسی مقعدی برای پیشگیری از آسیب به ناحیه مقعد.
- مصرف آب کافی روزانه حداقل ۸ لیوان آب
- درمان سریع مشکلات گوارشی شامل اسهال و یبوست
- پرهیز از خوردن غذاهای یبوست آور مانند برنج سفید، پنیر و سایر لبنیات، شکلات، مقدار زیاد گوشت قرمز و غذاهای سرخ شده
- فعالیت بدنی منظم حداقل ۳۰ دقیقه در روز
- اجتناب از ورزشهای سنگینی که فشار زیادی به مقعد وارد می کنند، مانند دوچرخه سواری و وزنه برداری، پرهیز کنید.
- تغییر وضعیت نشستن و ایستادن و خودداری از نشستن و ایستادن طولانی مدت
- پرهیز از حمل اشیای سنگین
بدون دیدگاه