درمان کیست مویی

کیست مویی چیست و چه علائمی دارد؟ آیا از روش های مختلف درمان کیست مویی آگاهی دارید؟ کیست مویی یا کیست پیلونیدال یک مشکل پوستی است که معمولاً در ناحیه دنبالچه ایجاد می شود و می تواند باعث درد و ناراحتی شود. در این صفحه، به بررسی روش های مختلف درمان کیست مویی، خواهیم پرداخت.

 

دلایل بروز کیست مویی

کیست مویی زمانی ایجاد می شود که یک مو قبل از خروج از فولیکول زیر پوست گیر کند و به موی زیر پوستی تبدیل شود. این کیست ها می توانند به دلایل مختلفی ظاهر شوند. هر مو از یک فولیکول مو رشد می کند که گاهی اوقات به آن منافذ نیز گفته می شود. این منافذ سوراخ های کوچکی در پوست هستند که مو را تغذیه می کنند. گاهی اوقات، یک مو قبل از خروج از فولیکول زیر پوست گیر می کند و به موی درون رشد تبدیل می شود.

در مواقع دیگر، مو از فولیکول بیرون می آید اما دوباره به داخل پوست برمی گردد و وارد پوست می شود. این موهای گیر کرده می توانند پوست را تحریک کنند و فولیکول مو را مسدود کنند، که منجر به ایجاد کیست می شود.

کیستهای پوستی اغلب حاوی کراتین هستند، پروتئینی که پوست را قوی و انعطاف پذیر نگه میدارد. اما گاهی اوقات، کیستها به دلیل باکتری های به دام افتاده یا پاسخ التهابی به عفونت ایجاد میشوند.

نحوه درمان کیست مویی

اگر فردی علائم یا نشانه ای از عفونت سینوس پیلونیدال نداشته باشد، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد. در غیر این صورت، با تشخیص و صلاحدید پزشک متخصص، روند درمانی شامل موارد زیر آغاز می شود:

راهکارهای درمان پزشکی کیست پیلونیدال عبارتند از:

برداشتن موهای زائد

در موارد جزئی و بدون عفونت، برداشتن مو ممکن است اولین قدم در درمان سینوس پیلونیدال باشد. روشهای حذف موهای زائد شامل اصلاح، اپیلاسیون، لیزر و کرم های موبر است. تحقیقات نشان می دهد که برداشتن منظم موهای زائد و حفظ بهداشت مناسب منطقه می تواند منجر به کاهش نیاز به جراحی و بازگشت به فعالیت های عادی شود. با این حال، در برخی موارد، حذف مو باعث افزایش عود پیلونیدال می شود. افراد باید از روش های خاصی برای رفع موهای زائد استفاده کنند، زیرا برخی ممکن است باعث تحریک یا بثورات پوستی شوند.

تخلیه آبسه

اگر فردی آبسه داشته باشد، پزشک باید آن را تخلیه کند. این روش معمولاً در مطب پزشک انجام می شود و شامل تزریق بیحس کننده موضعی و ایجاد برش در آبسه برای تخلیه چرک و کاهش التهاب است. چند هفته پس از تخلیه آبسه، ممکن است روشی به نام برداشتن چاله انجام شود که شامل برش حفره یا سینوس است.

دارو درمانی

آنتی بیوتیک ها ممکن است به کاهش عفونت و درمان التهاب شدید پوست کمک کنند. افراد ممکن است آنتی بیوتیک برای درمان آبسه های کوچکتر یا به عنوان مکمل سایر درمانها دریافت کنند.

عمل جراحی کیست پیلونیدال

جراحی مطمئن ترین روش برای درمان و برداشتن سینوس پیلونیدال است، اما می تواند با عوارض احتمالی مانند بهبود ضعیف زخم همراه باشد. افراد تحت بیهوشی عمومی قرار می گیرند و جراح سینوس را برش میدهد یا آن را باز می کند. برداشتن کامل سینوس ممکن است در دراز مدت به نتیجه بهتری منجر شود، اما دوره بهبودی طولانی تری دارد. زمان این نوع عمل بسته به روش جراحی ممکن است حدود ۳۰ دقیقه طول بکشد.

جراحی سیستکتومی پیلونیدال

جراحی سیستکتومی پیلونیدال اغلب برای از بین بردن عفونت مورد استفاده است. این روش جراحی جزئی معمولاً توسط جراح کولورکتال به صورت سرپایی انجام می شود. بیهوشی عمومی یا منطقه ای ممکن است برای مدیریت درد در حین برداشتن کیست پیلونیدال یا آبسه عفونی استفاده شود.

سیستکتومی پیلونیدال یک روش کلی بیخطر است. پزشک متخصص قبل از جراحی مزایا و خطرات را با شما در میان می گذارد. خطرات احتمالی شامل خونریزی، عفونت، زمان بهبودی طولانی و عود کیست های پیلونیدال است.

درمانهای خانگی کیست پیلونیدال

برای مدیریت کیست پیلونیدال در خانه، میتوانید از روشهای زیر استفاده کنید:

• تمیز نگه داشتن ناحیه
• اجتناب از تراشیدن مو اطراف کیست
• استفاده از کمپرس گرم
• استفاده از محلول های ضدعفونی کننده
• اجتناب از ترکاندن کیست
• برداشتن موهای زیر پوستی

این روشها میتوانند به مدیریت کیست پیلونیدال کمک کنند، اما در صورت بروز عفونت یا عدم بهبود، مشاوره با پزشک ضروری است.

علائم کیست مویی چیست؟

کیست مویی یا کیست پیلونیدال معمولاً در ناحیه پایین کمر، نزدیک دنبالچه ایجاد می شود و می تواند بدون علامت باشد، اما در صورت عفونت، علائم زیر را نشان می دهد:

• درد و تورم در ناحیه پایین کمر
• قرمزی و التهاب در اطراف کیست
• خروج چرک و خون از کیست
• بوی نامطبوع از ناحیه کیست
• تب در صورت عفونت شدید

عوارض کیست مویی

کیست مویی یا کیست پیلونیدال در صورت عدم درمان می تواند عوارض جدی به همراه داشته باشد. این عوارض شامل عفونت شدید که ممکن است به سایر قسمتهای بدن گسترش یابد، درد مزمن و تورم در ناحیه کیست، و احتمال تشکیل آبسه های چرکی است. همچنین، در موارد نادر، عدم درمان کیست مویی می تواند منجر به سرطان پوست شود.

کیست مویی چگونه تشخیص داده میشود؟

تشخیص کیست مویی یا کیست پیلونیدال معمولاً توسط پزشک و از طریق معاینه فیزیکی انجام میشود. پزشک با بررسی ناحیه پایین کمر و دنبالچه، به دنبال علائم ظاهری مانند تورم، قرمزی، و خروج چرک یا خون از کیست می گردد. در برخی موارد، برای تأیید تشخیص و بررسی عمق و شدت عفونت و در نهایت درمان کیست مویی، ممکن است از تصویربرداری هایی مانند سونوگرافی یا MRI استفاده شود.

اگر علائمی مانند درد، تورم یا ترشح چرک دارید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید.

 

روشهای پیشگیری از بروز کیست مویی

پیشگیری از کیست مویی یا کیست پیلونیدال شامل رعایت چند نکته مهم بهداشتی و سبک زندگی است که عبارتند از:

1. ناحیه پایین کمر و دنبالچه را همیشه تمیز و خشک نگه دارید. شستشوی منظم با آب و صابون و خشک کردن کامل این ناحیه می تواند از تجمع باکتری ها و ایجاد کیست جلوگیری کند.
2. موهای زائد ناحیه پایین کمر را به طور منظم از بین ببرید. استفاده از روش هایی که موها را از ریشه خارج می کنند، مانند لیزر، می تواند موثر باشد.
3. لباس های گشاد و نخی بپوشید تا از اصطکاک و تحریک پوست جلوگیری شود.
4. اضافه وزن می تواند فشار بیشتری به ناحیه دنبالچه وارد کند. حفظ وزن مناسب می تواند خطر بروز کیست مویی را کاهش دهد.
5. اگر شغل یا فعالیت های شما نیاز به نشستن طولانی مدت دارد، سعی کنید هر چند وقت یکبار بلند شوید و حرکت کنید تا فشار روی ناحیه دنبالچه کاهش یابد.
6. ورزشهای سبک و منظم می تواند به بهبود گردش خون و کاهش خطر بروز کیست مویی کمک کند.

 

کلینیک لیزر

هموروئید،شقاق،لاپاراسکوپی،کولون